Jak dziś być patriotą?

            Postanowiłam kilka miesięcy temu napisać artykuł na temat „Jak dziś być patriotą?”. Kilka miesięcy temu... No właśnie. Odwlekałam i odwlekałam, bo nie było okazji, powodu. Teraz „okazja” się znalazła. Zastanawiamy się wszyscy dlaczego się to stało? Dlaczego prezydencki samolot z tyloma ważnymi ludźmi rozbił się pod Smoleńskiem? Dlaczego właśnie wtedy, gdy ludzie ci lecieli, by uczcić kolejną rocznicę katyńską? Myślę, że te pytania pozostaną bez odpowiedzi. Teraz jednak ważny jest patriotyzm. Pokazanie, że razem mamy siłę, że damy radę, że się nie poddamy...

            Zastanówmy się co oznacza „patriotyzm”. Podstawowa definicja jaką znamy jest taka: „Patriotyzm (łac. patrio = ojczyzna)– postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar. To wypełnianie obowiązków konstytucyjnych i obywatelskich. Charakteryzuje się też przedkładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste, a często także gotowością do poświęcenia własnego zdrowia lub życia. Patriotyzm to również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury czy języka” (z Wikipedii). Kiedyś, owszem, patriotą był ten, kto walczył w Powstaniu Warszawskim, działał w Szarych Szeregach. Ale czy my dzisiaj musimy to robić, by móc powiedzieć „jestem patriotą”? Dzisiaj nie ma wojny, żyjemy w wolnym, niepodległym!, demokratycznym kraju, możemy mówić co myślimy, nie jesteśmy ograniczani. Czy więc dziś nie da się, nie można być patriotą? Da się! A jak! Tylko patriotyzm w XXI wieku opiera się na czymś innym niż w poprzednich stuleciach.

            Zastanawiając się o jakich postawach, zachowaniach, wyborach powinnam napisać, wypunktowałam sobie te:

• pozostanie w kraju, nie uciekanie z niego (A)

• uczenie się, za wszelką cenę i bez względu na wiek, płeć, religię (B)

• uczestniczenie w wyborach, referendach (C)

• zainteresowanie polityką (choć w minimalnym stopniu) (D)

• przekazywanie historii młodszym(E)

• przestrzeganie prawa (F)

• okazywanie szacunku symbolom narodowym i władzy wybranej przez nas (G)

• mówienie poprawną polszczyzną (H)

• szanowanie Polski w znaczeniu terytorium (I)

• pokazywanie na zewnątrz „porządnej Polski” (J)

            (A) Nasz naród ma to szczęście, że posiada własne terytorium, państwo. Jest to państwo demokratyczne, możemy decydować o tym co się w nim dzieje. Mając już tą możliwość, korzystajmy z niej. Ucieczka nie jest sposobem na rozwiązanie problemów. Wiele ludzi swój wyjazd z kraju argumentuje tym, że trudno znaleźć pracę, że za granicą lepiej płacą. Ale to zbliża nas to punktu (B).

            W Polsce miejsc pracy jest wystarczająco dużo. Jeżeli nie będziemy mieć wyższych wymagań niż kwalifikacji, na pewno pracę znajdziemy. W Polsce również da się wystarczająco dużo i LEGALNIE zarobić. Do tego jednak potrzebujemy mieć wykształcenie. Nigdy nie jest za późno na naukę. A czym więcej będzie wykształconych ludzi w Polsce, tym ten kraj będzie lepiej „prowadzony”. Są teraz programy wyrównujące szanse mieszkańców miast i wsi, co oznacza, że każdy może skorzystać z edukacji, która w Polsce jest na wysokim poziomie. Czy uczenie się na sprawdzian z biologii jest oznaką patriotyzmu? Jak najbardziej! Ludzie powinni być początkowo kształceni w sposób ogólny, następnie wybierać sobie kierunek nauki zgodnie ze swoimi zainteresowaniami czy potrzebami.

            Ludzie inteligentni i wykształceni będą podejmować słuszne decyzje, zgodne ze swoim sumieniem, o czym mówi punkt ( C). W demokratycznym kraju, to obywatele decydują o najważniejszych sprawach państwa. Mając możliwość brania udziału w głosowaniach i referendach często z niej rezygnujemy mówiąc, że „mój głos i tak niczego nie zmieni”. A wyobraźmy sobie, że powie tak każdy człowiek w państwie. Co wtedy? Na to pytanie nikt sobie nie odpowiada. A szkoda, ponieważ doszliby wszyscy ci, którzy tak myślą do jedynego słusznego wniosku, że KAŻDY GŁOS SIĘ LICZY! Każdy ma znaczenie. Mamy możliwość decydowania, nie marnujmy jej.

            Jednak, żeby wiedzieć na kogo, na jaką decyzję chcemy oddać swój głos musimy wiedzieć jakie mamy możliwości. Dotarliśmy więc do punktu (D). Ktoś kiedyś powiedział bardzo mądre zdanie „Ty możesz nie interesować się polityką, ale polityka interesuje się Tobą”. Wszystko co dzieje się w naszym kraju ma więcej lub mniej wspólnego z polityką. Więc jeżeli nie wiemy kto jest Ministrem Spraw Zagranicznych, albo jak nazywa się Marszałek Sejmu, to jest to po prostu wstyd. Powtórzę po raz kolejny: żyjmy w państwie demokratycznym! Od nas zależy, kto będzie naszym przedstawicielem i jakie decyzje zostaną podjęte. To również w moich i Twoich rękach leży przyszłość Polski.

            Od nas zależy również czy przyszłe pokolenia będą pamiętać o przeszłości naszej Ojczyzny, o walkach o niepodległość, wielkich wodzach, ogromnej liczbie zasłużonych Polaków. O tym napisałam w punkcie (E). Jeżeli MY nie zapewnimy edukacji historycznej młodszym obywatelom, nie zrobi tego nikt. W szkołach- oczywiście- jest przedmiot o nazwie historia, jednak często przez materiał trzeba szybko przebiec, bo nauczyciel ma za mało lekcji w tygodniu, a dużo z nich i tak przepada, a jak już są to zdarza się, że są prowadzone w bardzo nieciekawy sposób: dużo dat i nazwisk. Dlatego w domach rodzinnych powinniśmy rozmawiać o przeszłości, słuchać historii dziadków, rodziców i przekazywać je dalej.

            Polska jest państwem prawa. Mieszkając tu jesteśmy zobowiązani przestrzegać go (punkt (F)). Jednak często ludzie o tym zapominają, prowadząc samochód po wypiciu alkoholu, chowając ciastko do kieszeni w sklepie czy pisząc na murach budynków. Prawa te są spisane po to, żeby ułatwiać (tak, ułatwiać! Chociaż często wydaje nam się, że jest odwrotnie) życie. Ludzie, którzy to prawo spisali zostali wybrani przez nas, obywateli, Polaków. Nie chcemy wrócić do zasad panujących przed prezydenturą Lecha Wałęsy czy lat jeszcze wcześniejszych, więc szanujmy prawo.

            Nasz kraj, nasza ojczyzna- często tak mówimy, prawda? A jak wielu z nas potrafi wytłumaczyć symbolikę Godła Narodowego? A jak wielu z nas stoi w postawie zasadniczej podczas Hymnu Polski? Brak szacunku do symboli narodowych jest problemem w Polsce. Dlatego punkt (G) mówi właśnie o odpowiednim podejściu do nich. Powinniśmy również szanować władze naszego kraju: Prezydenta, Premiera, Polityków. Są to nasi reprezentanci, ludzie wybrani przez naród. Jeżeli my nie będziemy ich szanować, nie możemy oczekiwać, że będą robić to za granicą, a jeżeli nie będą tam szanować naszych władz, siłą rzeczy nie będą szanować Polski.

            Punkt (H) dotyczy poprawnego mówienia po polsku. Jest to bardzo ważne, ponieważ nasz język jest piękny i trudny do nauczenia się przez cudzoziemców, dlatego powinniśmy być dumni, że my mamy szansę operowania nim. Używajmy polskich słów, nie zastępujmy ich zagranicznymi. Nie wstawiajmy przerywników w postaci przekleństw, bo po co?

            Punkt (I), czyli szanowanie Polski w sensie terytorium. Pisząc to miałam na myśli wszystko to co nas otacza. Szanujmy przyrodę, zabudowania. Tak, oznaką patriotyzmu jest „Sprzątanie Świata”, wyrzucenie swojego papierka do kosza, a nie na trawę, nie wylewanie zanieczyszczeń przez okno lub do rzeki, nie palenie śmieci, za to ich segregacja!

            I ostatni punkt z wymienionych przeze mnie, punkt (J) dotyczący pokazania Polski na zewnątrz. Wyjeżdżając za granicę pokażmy, że bycie Polakiem nie oznacza bycia złodziejem i alkoholikiem. Taki jest niestety jeszcze stereotyp, walczmy z tym. Pokażmy się innym krajom jako ludzie pracowici, lojalni i PORZĄDNI (bo myślę, że to słowo zawiera wszystko to co chciałabym napisać, a każdy z Was wstawi tu słowo, które jego zdaniem powinno tu być).

            Na zakończenie tego artykułu pragnę wyrazić nadzieję, że harcerz = patriota. I że naszą postawą pokażemy ludziom, że warto. Ta tragedia, jaka miała miejsce 10.04.2010 jest kolejnym po śmierci Papieża Jana Pawła II czasem złączenia się całego narodu wspólnie! Pokażmy, że Polacy są patriotami nie tylko w wyniku tragedii. Że są nimi zawsze. I że zawsze będą walczyć o Polskę!

                                                                                  sam. Paulina Łabuzek

drużynowa 11. PgGZ „Wesołe Smoki”, Hufiec Zuchowy Kraków- Podgórze